Anderen hebben het veel makkelijker dan ik. En het lijkt wel of het bij anderen veel vaker mee zit. Sommige mensen zijn blijkbaar voor het geluk geboren, en … daar hoor ik nou niet bepaald bij.
Dit spreekwoord kom je in vele varianten in vele talen tegen. Het is blijkbaar iets wat wijd verspreid is om te denken dat anderen het altijd beter en makkelijker hebben dan ik zelf.
Wat is het verstandig om anders te gaan denken. Zodat je niet weg zakt in wat zelfmedelijden en ondankbaarheid. Of een behoorlijk portie afgunst met je mee draagt. Wants als het leven ergens zwaar van wordt, dan is het wel op die manier.
Het interessante is dat we in onze gedachten het roer om kunnen gooien en heel anders kunnen gaan denken.
Bijvoorbeeld : Misschien moet ik wel leren om niet zo veel te kijken naar mensen die het beter lijken te hebben dan ik zelf, maar juist naar mensen die het veel minder hebben?
Misschien kan ik wel iets leren van anderen ? Als hun gras echt groener is, heeft dat misschien ook een oorzaak ? Kan dat ook door hun manier van leven komen ? En kan ik daar misschien ook iets van leren?
Misschien moet ik wel helemaal mij zelf en mijn omstandigheden niet zo vergelijken met die van anderen. Zijn er voor mij op mijn plekje en in mijn omstandigheden niet heel veel redenen om dankbaar te zijn ?
En … misschien heeft die ander met dat gras dat zo groen lijkt ook wel zijn strijd en zijn zorgen.
Misschien vindt hij wel dat het gras bij mij veel groener is !